Τετάρτη, Ιουλίου 20, 2005

Καλό σου ταξίδι

Είναι πέντε μέρες που έφυγε το "λιοντάρι". Έχω ξαναγράψει γι' αυτόν. Και μόνο στη σκέψη ότι δεν μπορώ να είμαι κοντά του όπως θα ήθελε βουλιάζω σε έναν ωκεανό τύψεων. Το τελευταίο διάστημα είναι πολύ ψυχρός. Άραγε να φεύγει με ξαλαφρωμένη την καρδιά ή να τον βαραίνει ακόμη η εικόνα μου; Όπως και να'χει ευχήθηκα πολλές φορές να μπορούσα να τον ερωτευτώ όσο τον αγαπώ. Αλλά δεν έγινε. Ούτε καν σε στιγμές απελπίσίας και απόλυτης μοναξιάς. Τουλάχιστον με παρηγορεί ότι δεν χάνω τον αυτοέλεγχό μου κι έτσι δεν πληγώνω ανθρώπους με πολλούς τρόπους. Μόνο με έναν. Να' ναι ήρεμα τα νερά που θα σε ταξιδέψουν...