Δεν υπάρχει κατάλληλη απάντηση

Δεν υπάρχει ποτέ κατάλληλη απάντηση για την ερώτηση: «γιατί δεν είσαι σε σχέση;» ή «γιατί είσαι τόσο καιρό μόνη σου;». Δεν υπάρχει γιατί ποτέ δεν είναι επιλογή μας και μην πιστέψεις ποτέ κάποιον που θα σου πει το αντίθετο. Ακόμη κι ένας άνθρωπος που μόλις βγήκε από μια κακή σχέση, θα ένιωθε ανακούφιση αν υπήρχε μπροστά του η ελπίδα μιας δεκτικής αγκαλιάς.
Μόνο μία περίπτωση υπάρχει να είναι δική μας η επιλογή: η μοιρολατρική θεωρία που θέλει κάθε βήμα μας, κάθε κίνησή μας, κάθε επιλογή μας να είναι συνιστώσα του χαρακτήρα μας και συνυφασμένη άρρηκτα με το μονοπάτι της ζωής μας. Είμαι ασήμαντη για να μπορέσω να επιλέξω ποια θεώρηση είναι η σωστή, αλλά ξέρω ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η επιλογή δεν γίνεται ποτέ από εμάς.
Αν είμαι μόνη μου ως συνέπεια του χαρακτήρα μου, αυτό σημαίνει ότι έτσι πρέπει να είναι. Από την άλλη, αυτό επίσης δεν σημαίνει ότι δεν αισθάνομαι την ανάγκη να μην είμαι. Αλλά αυτό γίνεται μόνο όταν όλες οι δυσκολίες πολιορκούν τη σκέψη μου. Όταν ο ίδιος σου ο εαυτός δεν είναι αρκετός να σε στηρίξει, τότε είσαι ο πιο μόνος άνθρωπος στον κόσμο. Τότε σε έχω ανάγκη, αλλά δυστυχώς, ποτέ δεν θα είσαι εκεί αυτές τις στιγμές της ύστατης ανάγκης. Το κακό είναι ότι όταν πια έρθεις, δεν θα μπορώ να μοιραστώ πράγματα μαζί σου, γιατί ποτέ δεν έμαθα να το κάνω. Η μοναξιά κυνηγά τους πιο ευαίσθητους και τους μεταμορφώνει στους πιο σκληρούς ανθρώπους του κόσμου. Κι όταν είσαι σκληρός δεν κάνεις πια πίσω και θεωρείς ότι δεν θα πρέπει να λυπάσαι κανέναν, ό,τι κι αν του συμβαίνει, γιατί όλη σου τη ζωή την πέρασες μόνος σου και επιβίωσες. Με τον ίδιο τρόπο, όλοι μπορούν να αντέξουν τα πάντα.
Όταν λοιπόν σε ρωτήσουν «Γιατί είσαι μόνος σου;», «Γιατί είπες όχι αφού σου είναι τόσο συμπαθής;», πες απλά ότι ποτέ δεν υπάρχει η κατάλληλη απάντηση γι αυτό και όποιος σε κρίνει πολύ απλά δεν έχει μάθει ποτέ να είναι μόνος του. Γι αυτό, και μόνο γι αυτό, αξίζει να τον λυπηθείς…