Μαχαίρι στην καρδιά

Κάθε άνθρωπος έχει ένα μαχαίρι μπηγμένο στην καρδιά του. Το μαχαίρι καθενός γράφει κάτι διαφορετικό επάνω: άλλο είναι βαλμένο από το χέρι της αγάπης, άλλο από το χέρι του μίσους και άλλο από το σκληρό χτύπημα της μοίρας. Άλλο είναι μικρότερο και άλλο μεγαλύτερο. Σε άλλους μπήκε μονομιάς και σιγά-σιγά η σάρκα το αγκαλιάζει και λιώνει το μέταλλό του, και σε άλλους μπήκε τόσο γλυκά που δεν το κατάλαβαν, μα η πληγή δεν έκλεισε ποτέ.

Αν είσαι τυχερός και η πληγή σου θρέφει, το μαχαίρι το ξεχνάς σιγά-σιγά. Μα αν το τραύμα μένει ανοιχτό, σου θυμίζει την ύπαρξή του με κάθε ευκαιρία. Μια λάθος κίνηση και το μαχαίρι πηγαίνει πιο βαθιά. Κάποιος σε σκουντά κατά λάθος στο δρόμο και το μαχαίρι στρίβει. Και άλλοι το στρίβουν με τα ίδια τους τα χέρια. Κι η πληγή ανοίγει ξανά. Κι όσο κι αν έχεις συνηθίσει στον πόνο, δεν μπορείς να μη βγάλεις έναν αναστεναγμό, ελπίζοντας πως με την εκπνοή σου, το σώμα σου θα ελαφρύνει από αυτό που το βαραίνει.

Δεν πίστεψα ποτέ μου ότι η καρδιά είναι το κέντρο των συναισθημάτων. Ποιος νοήμων άνθρωπος δεν γνωρίζει ότι όλα είναι στο μυαλό;

Κι όμως, εκεί είναι βαλμένο και το δικό μου μαχαίρι… Καμιά φορά το γυρνώ κι εγώ λίγο για να δω αν είναι ακόμη εκεί.