Τι ταινία είναι η ζωή σου;

Μερικές φορές πιστεύουμε ότι αυτά που ζούμε θα μπορούσαν πολύ άνετα να είναι σκηνές από μια ταινία. Τι ταινία θα ήταν η δική σου;
Θα μπορούσε να πεις πως μερικές φορές είναι δράμα και άλλες πάλι κωμωδία. Ωστόσο, η δική μου είναι ένα μόνο είδος: είναι road movie. Ένας δρόμος χωρίς τέλος, μια μοναχική πορεία.
Κι από soundtrack; Εδώ έχουμε περισσότερες επιλογές. Αν η μέρα είναι σννεφιασμένη, θα παίζει Nick Cave. Αν η μέρα είναι ηλιόλουστη REM, βρετανική ροκ ή Tracey Chapman. Και μερικές φορές, Enigma, Amelie ή και Μάνος Χατζιδάκις.
Αλλά η ταινία μου θα έχει πάντα ένα δρόμο μέσα. Και ερημικά τοπία. Και πόλεις που κοιμούνται. Και απέραντους ουρανούς με σύννεφα που θα παίρνουν το χρώμα της αυγής και του σούρουπου. Και άγονες, ακαλλιέργητες εκτάσεις και εγκατελειμένα σπιτια. Μοναχικά δέντρα και φοβισμένα ζώα. Μυρωδιά από άγριο θυμάρι και γκρίζο χρώμα από μπετόν. Άνεμο, απαλό σα χάδι ή από αυτόν που σφυρίζει στα αυτιά σου. Δεν θα βρέχει ποτέ στο δρόμο, παρά μόνο στα σπίτια. Θα υπάρχουν βουνά και θάλασσες σε ίση απόσταση μεταξύ τους από το δρόμο. Παλιές πινακίδες και σίδερα που σκουριάζουν.

photo (c) DailySnap

Δεν ξέρω τι άλλο. Στο επόμενο ταξίδι θα δω περισσότερα. Αν έχεις λίγο χρόνο, καμιά μέρα δες λίγο από την ταινία αυτή. Ίσως και να σ' αγγίξει σε ορισμένα σημεία. Αλλά σίγουρα θα σε ταξιδέψει κι εσένα λίγο στις σκέψεις σου...