Κυριακή, Ιουλίου 08, 2007

Πάλι από την αρχή

Πριν από λίγο καιρό είχα γράψει πως το χειρότερο που μπορεί να σου τύχει στον έρωτα είναι να αγαπήσεις έναν άνθρωπο που με την ίδια ένταση αγαπά έναν άλλο. Δεν αναθεώρησα την άποψή μου. Απλά θέλω να συμπληρώσω κάτι ακόμη: ο καλύτερος τρόπος για να ξεπεράσεις έναν άνθρωπο που δεν πρόκειται να σε αγαπήσει γιατί αγαπά κάποιον άλλο, είναι να αγαπήσεις κι εσύ αυτόν τον άλλο.

Συνέβη πριν από περίπου δύο μήνες. Τη συνάντησα από κοντά. Δε μιλήσαμε ιδιαίτερα, δε νομίζω πως με συμπάθησε – φοβάμαι πως κι εγώ δεν θα κατάφερνα ποτέ να τη συμπαθήσω πραγματικά, γιατί έχουμε κοινά στοιχεία. Εκείνος προτίμησε να καθίσει δίπλα μου, παρόλο που του ζήτησα να μην την αφήσει, κι αυτό είναι ένα δείγμα του ότι ήθελε να της δείξει πως έχει αρκετή σημασία για τη ζωή του ώστε να νιώθει ασφάλεια στο να μην της δίνει σημασία κάθε στιγμή. Απέπνεε μια φυσική ομορφιά, αυτήν που πάντα θαύμαζα, αλλά και μια ιδιαιτερότητα στο χαρακτήρα που δείχνει πως δεν τη νοιάζει πάντα τι λένε οι άλλοι, αρκεί εκείνη να αισθάνεται καλά με τον εαυτό της. Το ξέρω καλά αυτό το συναίσθημα.

Για το χρονικό αυτό διάστημα που πέρασε από τότε, δεν ήταν εύκολα τα πράγματα. Για τουλάχιστον 15 μέρες είχα προβλήματα με το στομάχι μου – τόσο δύσκολο μου ήταν να το χωνέψω ότι έπρεπε να παραιτηθώ. Μέχρι και τώρα μιλάω ελάχιστα σε άλλους και χαίρομαι που τουλάχιστον έστω και ένας άνθρωπος το παρατήρησε. Έφτασα σε ένα σημείο που απελευθέρωσα τον εαυτό μου από τη μάταιη ελπίδα αυτού του ανθρώπου και ξεκίνησα ξανά τον φαύλο εκείνο κύκλο που ονομάζεται "κάνε με να σε ερωτευτώ για να με σώσεις". Σκέφτηκα ακόμη και το ενδεχόμενο να ερωτευτώ εκ νέου ανθρώπους που είχαν απασχολήσει τη σκέψη μου στο παρελθόν.

Και τώρα δεν αντέχω τον εαυτό μου. Θέλω να τον αλλάξω από έξω προς τα μέσα. Θέλω να δείχνω διαφορετική για να αισθάνομαι διαφορετικά. Ναι, ξέρω πως αυτός δεν είναι ο σωστός τρόπος, αλλά στη ζωή μου δεν πορεύτηκα πάντοτε όπως έπρεπε. Ακόμη, όμως, προσπαθώ να βρω το κουράγιο. Είναι σκορπισμένο στο πάτωμα σε εκατοντάδες κομμάτια. Και δεν έχω πια την υπομονή να φτιάχνω παζλ.